Open standaarden of open source software
Content
Open standaarden en open source software zijn twee verschillende onderwerpen. Toch worden ze wel eens met elkaar verward. We leggen de verschillen en overeenkomsten uit.
Definities
Een open standaard heeft betrekking op de specificatie van de taal die computers onderling spreken. Het gaat om een gemeenschappelijke afspraak over het formaat van gegevensuitwisseling tussen ICT-systemen. Iedere leverancier mag een open standaard in zijn software implementeren en iedere gebruiker mag deze gebruiken.
Open source software gaat over de (in een bepaalde programmeertaal geschreven) broncode van de software die draait op een ICT-systemen zelf. Open source licentievoorwaarden bieden ruime mogelijkheden om deze broncode te gebruiken, te bestuderen, aan te passen en verder te verspreiden.
Overeenkomsten
Toch zijn er enkele overeenkomsten:
- Beide kunnen bijdragen aan leveranciersonafhankelijkheid;
- Restricties die worden opgelegd door intellectuele eigendomsrechten worden via de licentievoorwaarden gereduceerd. Er zijn nauwelijks juridische hindernissen voor hergebruik;
- Het ontwikkelproces kent vaak een open besluitvormingsmodel;
- Open source software maakt vaak gebruik van open standaarden, omdat de juridische gebruiksvoorwaarden van open standaarden compatibel zijn met open source licenties. Voor open standaarden worden ook regelmatig referentie-implementaties ontwikkeld en verspreid onder een open source licentie om de correcte implementatie van de open standaard te bevorderen.
Deze overeenkomsten leiden er toe dat beide onderwerpen met elkaar geassocieerd en soms ook verward worden.
Verschillen
Het belangrijkste verschil is dat open standaarden vooral gaan over het vergroten van de interoperabiliteit oftewel de uitwisselbaarheid van gegevens. Zolang software gebruik maakt van open standaarden zal het mogelijk zijn om verschillende leveranciers te betrekken bij de implementatie of ontwikkeling van ICT-systemen die op elkaar aansluiten.
Open standaarden kunnen zijn geïmplementeerd in open source software en in gesloten (proprietary) software. Om interoperabiliteit te realiseren is het gebruik van open source software dus geen vereiste.
Gesloten, niet-vrije specificaties voor gegevensuitwisseling brengen beperkingen met zich mee zoals geheimhoudingsverklaringen en bepaalde licentieconstructies. Dit soort beperkingen maken het vaak onmogelijk of zeer moeilijk om deze goed te implementeren in open source software.