Bouw Informatie Modellen (BIM)

Een Bouw Informatie Model, ook wel Bouw Informatie Management genoemd, is een digitale weergave van de functionele en fysieke eigenschappen van een bouwwerk. Een virtuele versie van bijvoorbeeld een gebouw of infrastructuur, of het proces om daartoe te komen. Hieraan zijn alle gegevens gekoppeld die nodig zijn voor het ontwerpen, bouwen en beheren van het bouwwerk.

Het BIM wordt gebruikt door de partijen die bij het te realiseren bouwwerk betrokken zijn. Via open standaarden wisselen opdrachtgever, architect, adviseurs, aannemer en installateur onderling informatie uit. Gegevens worden één keer ingevoerd en zijn voor alle betrokkenen beschikbaar. In essentie vormt BIM een nieuwe manier van samenwerken tussen deze partners, waarbij het integraal beheren van informatie tijdens de complete levenscyclus van het bouwwerk centraal staat. (Bron: BIM Loket). Het BIM-Loket stimuleert de implementatie van BIM in de Nederlandse bouwsector en beheert verschillende BIM Standaarden.

BIM en het ‘Pas toe of leg uit’-beleid

Op de ‘Pas toe of leg uit’-lijst staan vier BIM standaarden, namelijk: COINS, IFC, NLCS en VISI. Voor meer informatie over de standaarden en het toepassingsgebied bekijk de individuele pagina’s.

Deze standaarden moeten overheden uitvragen op het moment dat ze ICT-producten en -diensten van € 50.000 of meer aanschaffen of (door)ontwikkelen die vallen in het toepassingsgebied van de standaarden. Voor meer informatie over het beleid zie ook onze wat je moet doen bij aanbesteden. In dit geval gaat het dus om ICT-producten en –diensten die gebruikt worden binnen bouwsector (of in bouwprojecten). Maar wat betekent dit concreet voor de BIM standaarden? Want aanbestedingen in de bouw zijn zelden ICT-aanbestedingen, terwijl er wel ICT componenten zitten in aanbestedingen voor bouwprojecten. Hieraan gaat echter meestal een investering aan vooraf die op organisatieniveau ligt. Bijvoorbeeld:

Een overheidsinstantie wil een informatiesysteem (laten) ontwikkelen of software aanschaffen voor het in samenhang uitwisselen van digitale informatie en documenten in de levenscyclus van een bouwwerk binnen de GWW. Wanneer de kosten daarvan hoger zijn dan € 50.000, dan moet die overheidsinstantie ervoor kiezen dat het betreffende systeem of software de standaard COINS ondersteunt ('Pas toe'). Tenzij er goede redenen zijn om een andere keuze te maken ('leg uit'). Het uiteindelijk gevolg kan zijn dat de betreffende overheidsopdrachtgever ook COINS voorschrijft in projecten en op zijn minst in staat is om de standaard te gebruiken.

Met een plaatsing van een standaard op de 'Pas toe of leg uit'-lijst is beoogd om de adoptie van die standaard te bevorderen.

Als een organisatie ervoor kiest om een relevante open standaard met 'Pas toe of leg uit'-verplichting niet toe te passen, dan moet de organisatie hierover verantwoording opnemen in het jaarverslag. Deze rapportageverplichting is opgenomen in de Rijksbegrotingsvoorschriften (RBV) van het ministerie van Financiën.

De 'Pas toe of leg uit'-verplichting is vastgelegd in de Instructie rijk inzake bij de aanschaf van ICT producten en diensten.